بررسی بستر های اجتماعی و فرهنگی شهرهای خلاّق و نوآور (مورد مطالعه: استان های ایران)

معرّفی شهر خلاّق و نوآور و عمده ترین جنبه آن ، یعنی حضور سرمایه های انسانی خلاّق (طبقه ی خلاّق ) و نیز مطالعه ی برخی بستر ها و زمینه های اجتماعی و فرهنگی تأثیر گذار بر ایجاد و بقاء این شهر هاو مناطق مورد نظر ، موضوع بررسی این پژوهش بوده که با استفاده از روش تحلیل داده های ثانوی و با توجه به آمارهای موجود برای 30 استان ایران ، صورت پذیرفته است .شهر خلاّق و نوآور همچنین در این پژوهش با استفاده از طرح نظری توسعه ی مبتنی بر دانایی و در رابطه با بسط مفاهیمی مانند اقتصاد دانایی ، جامعه ی دانایی و خلاّقیت و نوآوری مورد تحلیل نظری قرار گرفته است .نتایج رگرسیون چندگانه و ضرایب مسیر که با استفاده از بسته نرم افزاری spss نسخه ی 16 صورت گرفته, حاکی از این است که با توجه به ضریب تعیین تعدیل یافته (733/0 )، حدود هفتاد درصد واریانس عوامل تأثیر گذار بر خلاّقیت و نوآوری شهری توسط متغیر های مستقل تبیین شده و سی درصد باقی مانده مربوط به عوامل ناشناخته و نیز منابع خطا بوده است . ضرایب بتا نیز نشان می دهد که متغیر « شهر »که از ترکیب متغیر های ذوب فرهنگی ، مقیاس شهری و شهرنشینی ایجاد شده اند ، مهم ترین عامل تأثیر گذار بر شهر خلاّق و نوآور (خلاقیت و نوآوری شهری) بوده و متغیر کیفیّت زندگی پس از آن قرار دارد . به عبارت دیگر متغیر های مستقلِ مهم و تأثیر گذار بر خلاقیت و نوآوری شهری ، به ترتیب در مدل اول رگرسیونی ، متغیر شهر و در مدل دوم ,شهرو کیفیت زندگی هستند. واژگان کلیدی: شهر خلاّق و نوآور، طبقه ی خلاّق، مدارا، تنوع اجتماعی، ذوب فرهنگی، سرمایه ی اجتماعی، کیفیت زندگی، توسعه ی مبتنی بر دانایی، جامعه ی دانایی,اقتصاد دانایی.